10 ธันวาคม 2554

เราควรจะรู้สึกอย่างไรในวันรัฐธรรมนูญ?

วันนี้วันรัฐธรรมนูญ พร้อมกับเกิดจันทรุปราคาเต็มดวง ตามแบบสลิ่มเฟซบุ้คก็ต้องพึ่งโหนต่องแต่งให้มาฟันธงว่าชีวิตฉันจะเป็นอย่างไรต่อไป

สังคมมืดมัว โหนคนหนึ่งทำนายไว้ โหนส่วนใหญ่ทำนายว่าจะเกิดภัยภิบัติใหญ่กับแผ่นดิน บุคคลสำคัญ การค้า การเงิน และวงการบันเทิง ฯลฯ ทายกว้างขนาดนี้ยังไงมันต้องถูกสักอย่างเพราะ "shit happens" ได้ตลอดเวลา โดยเฉพาะในรัฐล้มเหลวอย่างไทย เราจึงยังต้องพึ่งคนที่จะชี้ทางให้เราได้อย่างโหน หมอดู หรือริว จิตสัมผัส เพราะอาจจะมีพลังงานหรือวิญญาณอยู่ในราชดำเนินก็เป็นได้

เราควรจะรู้สึกอย่างไรในวันรัฐธรรมนูญ?

เราควรเฉลิมฉลองที่เราก็มีรัฐธรรมนูญกับเขาเหมือนกัน หรือดีใจยิ่งกว่านั้นที่มีถึง 18 ฉบับ ใน 79 ปี เรียกว่าเขียนกันใหม่กันทุก 4 ปีกันเลยทีเดียว จะเป็นเพราะเรามีนักกฏหมายมหาชนมือฉกาจหรือเปล่าคงไม่ใช่ แต่คงเป็นเพราะพวกเราอ่อนแอกันมากกว่า

หรือว่าเราควรจะไว้ทุกข์ให้กับรัฐธรรมนูญ เพราะจะว่าไปรัฐธรรมนูญบ้านเราก็แปลก แทนที่จะวางหลักการสำคัญๆ เอาไว้ในสังคมเห็นวิชันปลายทางในอนาคตของประเทศร่วมกัน กลับกลายเป็นวิธีบังคับให้นักการเมืองทำในสิ่งที่เขาไม่อยากทำ เนื่องจากว่าเราไม่มีทางกำหนดทิศทางของนักการเมืองหลังจากที่ได้รับการเลือกตั้งไปบริหารบ้านเมืองแล้ว เหมือนกับประเทศอื่น พักหลังนี้ประชาชนเลยต้องทำทุกวิธีเพื่อที่จะได้ร่างรัฐธรรมนูญฉบับประชาชนใหม่ที่ไฉไลกว่าเดิม ประมาณว่าสามารถบังคับให้นักการเมืองเดินไปตามทางที่ถูกต้อง แต่ก็ไม่เคยสำเร็จสักครั้ง ทุกวันนี้เราก็ยังฝันถึงรัฐธรรมนูญใหม่ที่ดีกว่านี้ขึ้นไปอีก เหมือนเราเป็น "กบเลือกรัฐธรรมนูญ" อย่างไรอย่างนั้น สุดท้ายก็ถูกนกรัฐประหารเอาไปกินเหมือนเดิม

ลองทบทวนดูแล้วหากเรามีนักการเมืองที่ดีเหมือนในประเทศอื่น คำว่าดีหมายถึงทำเพื่อส่วนร่วมด้วย และต้องหน้าบางด้วย ถ้าเรามีคอมมูนิตี้ของนักการเมืองแบบนั้น เราก็ไม่ต้องสนที่จะร่างรัฐธรรมนูญใหม่อีก เพราะนักการเมืองจะเดินไปในเส้นทางที่ถูกได้เอง เส้นทางเช่นการกระจายอำนาจ การปฏิรูประบบราชการ และกระบวนการยุติธรรม หลายๆ เรื่องที่เราไม่มีทางได้เห็นในสังคมนี้

ผมเชื่อวลีที่ว่า ประชาชนเป็นอย่างไร ก็ได้นักการเมืองอย่างนั้น ดูละคอนหนังข่าว แล้วย้อนมาดูตัว ก็จะเข้าใจว่านักการเมืองน้ำเน่าเข้ามาได้อย่างไร เพราะคนไทย (และประเทศ ASEAN ส่วนใหญ่) เป็นพวกที่ใช้อารมณ์ดราม่า มากกว่าเหตุผล มากกว่าผลประโยชน์ของตัวเองด้วยซ้ำไป ผมเชื่อว่าถ้าทุกคนเห็นแก่ผลประโยชน์ของตัวเอง เราจะได้นักการเมืองที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม แต่หากเรายัง "ฆ่าได้ หยามไม่ได้" หรือมีความรู้สึกไม่สบายใจเวลา "ครงนี้ท่วม แต่ตรงนั้นไม่ท่วม" หากพวกเราตัดสินใจด้วย Groupthink อย่างทุกวันนี้

เผารัฐธรรมนูญทิ้งก็ได้ครับ