ผมเคยเดินไม่ได้
พูดไม่ได้
ได้ยิน แต่ฟังไม่รู้เรื่อง
ใช้เวลาอยู่หลายเดือน
จึงเริ่มเข้าใจได้ว่า
เสียงที่ได้ยินเหล่านั้นคืออะไร
ผมมีเชือกหลายร้อยเส้น
ทดลองกระตุกมัน
แล้วตัวผมก็กลิ้งไปมา ลุกขึ้นนั่ง
สนุกมากเวลาใช้มือเพื่อหยิบสิ่งของ
เมื่อต้องหยิบของที่อยู่สูง
ผมจึงลุกขึ้นยืน
แต่การพยุงตัวไว้ช่างยากเย็น
และการล้มนั้นไม่สนุกเลย
แต่ผมต้องลุกขึ้นยืนให้ได้
ผมจำไม่ได้ว่าล้มเหลวไปกี่ครั้ง
ผมจึงยังคงพยายามครั้งแล้วครั้งเล่า
เมื่อยืนแล้วล้มผมจึงก้าวไปข้างหน้า
ผมพบว่ามันไปได้เร็วกว่าเดิม
ผมจึงเดิน และวิ่ง
แม้การล้มนั้นไม่สนุกเลย
แต่ผมจะต้องวิ่งไปข้างหน้า